Jokerweek...



Het lange verjaardagsweekend zit erop! Een jaartje ouder alweer…

Heel eerlijk: ik heb me van afgelopen woensdag tot vandaag (dinsdag) niet al te veel aangetrokken van mijn vastendieet, zodat ik van een “jokerdag” bijna een jokerweek heb gemaakt. De redenen: ik had PMS, ik heb 4 dagen verjaardag gevierd en de kinderen hebben verlof en zijn dus thuis (en willen 3 x per dag eten). Niet dat ik excuses wil zoeken of zo. Maar, erover liegen doe ik ook niet!

Het leek me dan ook verstandig van de weegschaal gewoon links te laten liggen. In PMS-weken weeg ik sowieso altijd al 1 à 2 kilo meer en het leek me vreselijk demotiverend om dan nog eens geconfronteerd te worden met dat gewicht. Gisteren heb ik me dan toch eens op de weegschaal gezet ’s morgens en ik was aangenaam verrast dat het allemaal nog wel meevalt. Ik woog 76 kg. Nog steeds een 2,4 kilo lichter dan 3-4 weken geleden.

Vandaag heb ik me – gezien we gisteren thuis wafeltjes gebakken én gegeten hebben – wijselijk niet gewogen en heb ik vandaag een “halve vastendag”. Een dag zonder eten waarbij ik toch het avondeten ga nuttigen met de kinderen: gezonde groenten en een stukje kipfilet.

Als volgende week de vakantie weer om is en de kinderen bij hun papa zijn, dan ga ik me opnieuw aan de spelregels houden…


Reacties

  1. Nancy10 november 2014 om 08:39

    Dag Cora, hoe gaat het ondertussen met het vasten ?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Cora10 november 2014 om 19:35

      Hey Nancy, tja, ik had dat niet mogen doen met die jokerdagen (er wordt ook gewaarschuwd om dat NIET te doen), omdat het veel te moeilijk is om nadien het ritme aan te houden. Ook helpt het niet dat we al voor de 2de week op rij met verlengde weekends zitten en de kids dan thuis zijn. Want - zeker nu in de herfst - gebruik je die dagen om lekker uitgebreid voor hen te koken, er wordt al eens wat speculaas gegeten, pancakes of wafels gebakken... Kortom, ik heb me er de laatste 2-3 weken niet echt aan gehouden. Als ik werken ga, dan vast ik overdag wel, maar eet dan toch 's avonds. (Eigenlijk een Fast 5 ipv gewoon vasten)
      Hahaha, eigenlijk zou ik de ene dag "gewoon" moeten eten en de dag erop "Fast 5" :-)
      Tja, ik heb me bewust de afgelopen week ook niet echt gewogen, want dat frustreert me gewoon te zeer, omdat ik weet dat "normaal eten" = bijkomen. En, ja, zelfs op mijn eten letten wil niet zeggen dat ik afval.
      Ik ben dus zo direct nog geen maatje kleiner aan het kopen, wat kleding betreft en weet ook niet of ik het ga halen van 10-15 kilo af te vallen tegen volgende zomer...
      En, bij jou??? Hoe lukt om elke dag Fast 5 te doen? Vol te houden? Al veel kwijt?
      Alleszins nog veel succes!

      Verwijderen
  2. Nancy12 november 2014 om 19:18

    Dag Cora,

    Tot en met vorige week heb ik het heel goed gedaan, vind ik. Ik ben ondertussen 5 kg af.
    Deze week is het minder, heb net een pak frieten van de frituur op :-)
    Ik vind het heel goed vol te houden.
    Probleem bij mij is het feit dat als mensen beginnen te zeggen dat ik afgevallen ben dat ik i.p.v. gewoon goed verder te doen, denk van "ah, je ziet het al goed. Dan kan ik wel iets extra nemen".
    Fout dus!
    Vanaf morgen terug herpakken, se.
    Ooit lukt het wel eens :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Cora12 november 2014 om 20:52

      Hahaha, dat gevoel ken ik, ja. Als de eerste hindernis genomen is, dan gaat het hier meestal ook terug de foute ipv de juiste kant uit...

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Komt een man bij de dokter...

Afbeelding
Sinds ik gisteren bij de dokter was, stel ik me de vraag of het een verschil maakt of een vrouw dan wel een man naar de dokter gaat…   Ja, we lachen er wel eens mee, wij vrouwen… Dat de mensheid zou uitsterven als mannen zouden moeten bevallen en dat ze bijna doodgaan van een fikse verkoudheid. Om nog maar te zwijgen over de bijna-doodervaring van tandpijn.  Gaat een vrouw naar de dokter.   Terug naar de vrouwen, meer bepaald naar mij. Ik stond gisterenochtend kromgebogen aan de stok en ben spontaan beginnen huilen van de pijn toen ik me van de wachtzaal naar het dokterskabinet moest verplaatsen. De eerste reactie van mijn arts gisteren was:  “Oei, ben je zeker dat er verder niks met je scheelt? Heb je relationele problemen?”,  om nog maar te zwijgen van de vele goedbedoelde reacties die ik  (van vrouwen)  kreeg of ik me wel goed in mijn vel voel. Wel, neen, als ik me niet zelf kan aankleden en het bijeen brul van de pijnscheuten die door merg en been ...
Meer lezen

Mein Name ist "Fibromyalgie" (Christa Lunkenbein)

Afbeelding
Mein Name ist "Fibromyalgie" Wer mir diesen Namen gegeben hat, weiß ich nicht so genau. Ich bin ausgestattet mit Macht, List und Tücke und suche mir die Menschen aus, denen ich mit wahrer Freude und Begeisterung Schmerzen bereiten kann. Sie können sich nicht wehren, sind mir hilflos ausgeliefert. Jeden Tag kann ich mir neue Pein für meine Opfer ausdenken. Sind heute Schmerzen im ganzen Körper angesagt, so sind es morgen Herzklopfen, Magenschmerzen und viele andere Sachen. Mir sind da keine Grenzen gesetzt – noch nicht. Ich kann mit Freude zusehen, wie meine Opfer müde, abgespannt und steif aus ihren Betten aufstehen, wie Roboter einen Fuß vor den anderen setzen. So treibe ich sie den ganzen Tag vor mir her. Sie widersetzen sich mir neuerdings, nehmen hier ein Schmerzmittel, dort Rheumatabletten und immer häufiger auch Muskelentspanner, treiben Gymnastik und suchen einen Arzt nach dem anderen auf, wollen mich, die „Fibromyalgie“, überlisten. Sie wag...
Meer lezen

Liften zonder snijden II

Afbeelding
Een tweetal weken geleden ben ik voor het eerst bij Cryostretto in Hasselt binnengewandeld. Dat was voor een cryolipolyse van de kin, waarover ik hier al schreef. Deze week wilde ik een ander stukje van mijn lichaam grondig én vakkundig door Heidi en plusdochter Nelle onder handen laten nemen: mijn buik.   Mijn lijf. Tussen mijn 25 ste  en 30 ste  heb ik 4 prachtige jongens op de wereld gezet en dat heeft uiteraard wel wat sporen nagelaten. Zeker nu de 50 om het hoekje ligt te loeren, is alles helaas wat minder strak dan het ooit was. Doe daar een zittend beroep, te weinig beweging en een jaartje coronalockdown bovenop en de ooit redelijk strakke buik is eerder een wat uitgezakte versie van hoe ik het graag zou willen zien. Omdat ik een (dure) buikwandcorrectie liever niet zie uitdraaien in een onherstelbare invasieve ingreep met narcose en (onnodige) risico’s allerhande, heb ik me bij Cryostretto bevraagd wat zij voor me kunnen betekenen op vlak van niet-invasieve huidve...
Meer lezen