Niet alleen over fibromyalgie...
maar ook over de hoop ooit weer met minder pijn, energieker én slanker door het leven te gaan.
Voor-en-na (omgekeerd)
Link ophalen
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Andere apps
De foto van hoe ik er in 2011 uitzag is voor mij het streefdoel van hoe ik er terug wil uitzien...
De foto van afgelopen is van hoe ik er NOOIT MEER wil uitzien.
Sinds ik gisteren bij de dokter was, stel ik me de vraag of het een verschil maakt of een vrouw dan wel een man naar de dokter gaat… Ja, we lachen er wel eens mee, wij vrouwen… Dat de mensheid zou uitsterven als mannen zouden moeten bevallen en dat ze bijna doodgaan van een fikse verkoudheid. Om nog maar te zwijgen over de bijna-doodervaring van tandpijn. Gaat een vrouw naar de dokter. Terug naar de vrouwen, meer bepaald naar mij. Ik stond gisterenochtend kromgebogen aan de stok en ben spontaan beginnen huilen van de pijn toen ik me van de wachtzaal naar het dokterskabinet moest verplaatsen. De eerste reactie van mijn arts gisteren was: “Oei, ben je zeker dat er verder niks met je scheelt? Heb je relationele problemen?”, om nog maar te zwijgen van de vele goedbedoelde reacties die ik (van vrouwen) kreeg of ik me wel goed in mijn vel voel. Wel, neen, als ik me niet zelf kan aankleden en het bijeen brul van de pijnscheuten die door merg en been ...
Mein Name ist "Fibromyalgie" Wer mir diesen Namen gegeben hat, weiß ich nicht so genau. Ich bin ausgestattet mit Macht, List und Tücke und suche mir die Menschen aus, denen ich mit wahrer Freude und Begeisterung Schmerzen bereiten kann. Sie können sich nicht wehren, sind mir hilflos ausgeliefert. Jeden Tag kann ich mir neue Pein für meine Opfer ausdenken. Sind heute Schmerzen im ganzen Körper angesagt, so sind es morgen Herzklopfen, Magenschmerzen und viele andere Sachen. Mir sind da keine Grenzen gesetzt – noch nicht. Ich kann mit Freude zusehen, wie meine Opfer müde, abgespannt und steif aus ihren Betten aufstehen, wie Roboter einen Fuß vor den anderen setzen. So treibe ich sie den ganzen Tag vor mir her. Sie widersetzen sich mir neuerdings, nehmen hier ein Schmerzmittel, dort Rheumatabletten und immer häufiger auch Muskelentspanner, treiben Gymnastik und suchen einen Arzt nach dem anderen auf, wollen mich, die „Fibromyalgie“, überlisten. Sie wag...
Een tweetal weken geleden ben ik voor het eerst bij Cryostretto in Hasselt binnengewandeld. Dat was voor een cryolipolyse van de kin, waarover ik hier al schreef. Deze week wilde ik een ander stukje van mijn lichaam grondig én vakkundig door Heidi en plusdochter Nelle onder handen laten nemen: mijn buik. Mijn lijf. Tussen mijn 25 ste en 30 ste heb ik 4 prachtige jongens op de wereld gezet en dat heeft uiteraard wel wat sporen nagelaten. Zeker nu de 50 om het hoekje ligt te loeren, is alles helaas wat minder strak dan het ooit was. Doe daar een zittend beroep, te weinig beweging en een jaartje coronalockdown bovenop en de ooit redelijk strakke buik is eerder een wat uitgezakte versie van hoe ik het graag zou willen zien. Omdat ik een (dure) buikwandcorrectie liever niet zie uitdraaien in een onherstelbare invasieve ingreep met narcose en (onnodige) risico’s allerhande, heb ik me bij Cryostretto bevraagd wat zij voor me kunnen betekenen op vlak van niet-invasieve huidve...
Reacties
Een reactie posten