Laat de spuit maar komen...

Als ik over oude (Engelse) kerkhoven dwaal, dan valt het me op hoeveel mensen rond de leeftijd van 40 jaar er enkele generaties geleden overleden. Mensen werden toen vaak niet zo oud. Ze liepen TBC of een andere vieze ziekte op en stierven. Vaccinatie was toen nog onbekend. Ondertussen willen we allemaal 100 worden (inclusief mezelf) en bij voorkeur in goede gezondheid gewoon van de ene dag op de andere niet meer wakker worden. We sporten, eten bewust en gezond en menen dat we zo een ticket voor een langer en gezond leven op zak hebben.

 

De griep.

De oom van mijn moeder stierf helaas als jonge knaap van 27 jaar aan de griep. Dat was ergens begin jaren 60. In mijn ogen dus helemaal zo lang nog niet geleden, ook al zouden mijn kinderen nu het tegendeel beweren. Omwille van dat overlijden moesten we van onze ouders al van kleins af aan tegen de griep gevaccineerd worden. Elk jaar opnieuw een spuitje met een pijnlijke arm en enkele daagjes een verkoudheidsgevoel. Maar, we zijn tenminste niet aan de griep (of één van de gigantisch veel varianten erop) gestorven.

 

Polio.

Als je ooit eens iemand zag die polio gehad heeft en die met misvormde/onderontwikkelde ledematen door het leven moet, dan besef je waarom we onze kinderen ertegen laten vaccineren. Want, we kunnen polio ondertussen voorkomen met een simpel prikje. 

Sinds 1988 heeft de WHO een vaccinatiecampagne lopen om polio volledig uit te roeien. In 1988 kregen nog 350.000 mensen de ziekte, ondertussen zijn er dat slechts enkele honderden. Aanbevolen sinds 1958 is het vaccin sinds 1967 in België wettelijk verplicht.

 

Tetanus.

In ons dorp was een vrouw, die met een open kloofje in haar vinger de kippenstal inging. Ze kreeg “de klem” (liep dus een tetanusinfectie op) en stierf enkele dagen later. Ik ben dan ook recentelijk – een maandje geleden, in volle corona - mijn opvolgvaccin bij de dokter gaan laten zetten. Die tegen difterie en tetanus. Want, ook deze 2 ziekten wil ik écht niet krijgen! Sinds de tweede helft van de jaren 50 bestaat het vaccin tegen tetanus.

 

Mazelen.

Uiteraard is vaccineren niet geheel zonder risico. Er kan altijd wel wat mislopen… Mijn zus kreeg na een vaccin tegen de mazelen helaas een ernstige hersenvliesontsteking, omdat we niet wisten dat ze op dat moment al de mazelen had opgelopen (n.b. besmet door de kinderen van de huisarts, als ik het me goed herinner). Ik zie het nog als een film voor me hoe ze ‘s ochtends verlamd als een lappenpopje in haar bed lag en niks meer kon en plots in allerijl naar het ziekenhuis werd gebracht. (No worries, ze is er helemaal van hersteld!) Want, dat is de reden dat we vaccineren tegen de mazelen: omdat je er een hersenvliesontsteking van kan krijgen. 

Sinds 1975 is het vaccin op de markt en sinds 1985 zit het standaard in een combivaccin tegen bof en rubella.

 

Epstein-Barr.

Dat coronavaccin, ik ga dat laten zetten! Hoe sneller, hoe liever. Ben ik bang voor mogelijke lange-termijngevolgen? Eigenlijk niet. Want, als ik zie wat het Epstein-Barrvirus met me gedaan heeft op de lange termijn – nu toch al 7 jaar – dan weet ik dat ik niet opgewassen ben tegen nog een “postvirale asthenie” (asthenie is algehele lichaamszwakte, veroorzaakt door ernstige ziekte). Ik ben al eens compleet gevloerd door een virus, heb er inspanningsintolerantie, vermoeidheid en pijnen aan overgehouden en heb moeten leren om daarmee te leven… een gevecht dat ik elke dag opnieuw lever.

Hoewel er sinds 2007 in België een vaccin zou zijn ontwikkeld dat deze ziekte zou kunnen tegengaan, is het tot op heden nog niet ontwikkeld. Er bestaat dus helaas gen vaccin tegen. Ik had de besmetting en de ellendige nasleep ervan dus niet kunnen vermijden.

 

Corona.

Natuurlijk is het belangrijk om goed voor je lichaam te zorgen met wat beweging, gezonde voeding en “alles met mate”. Maar, een vaccin kan die natuurlijke weerstand ondersteunen en ervoor zorgen dat mijn lichaam niet opnieuw een zware strijd moet leveren tegen een virus, waar ik misschien niet tegen opgewassen ben. Ook wil ik terug “uit mijn kot” mogen, hoe fijn ik mijn (t)huis ook vind. Ik wil in dit leven nog wat kunnen reizen, wil terug naar Engeland kunnen of naar de Nederlandse tulpen, wil in de zomer naar Frankrijk.

 

 

Zolang het niet verplicht is je tegen corona te laten vaccineren, is iedereen vrij in zijn keuze en respecteer ik ieders keuze hierin. Ik wil dus niemand overtuigen, maar ben het ook beu om te horen “Gij gaat u toch niet laten vaccineren, hè?!”. Laten we dus gewoon wat lief voor elkaar zijn, of we nu behoren tot het kamp van degenen die voor het spuitje gaan of tot het kamp van degenen die het allemaal niet vertrouwen. Blijf allemaal gezond en geniet van het leven.