Ziekteverzuim 2012-2020

Ik heb vandaag eens de balans opgemaakt van mijn ziektedagen van de afgelopen 8 jaar... 

In 2012 werd ik ziek (Epstein-Barrvirus), had 2 jaar last van postvirale asthenie, die later tot “fibromyalgie” herdoopt werd.

Foto’s zoals deze herinneren me aan mijn slechte momenten, die ik heel vaak heb...
Ook al heb ik me sinds 2012 nooit meer 100% gevoeld, dan nog ben ik enorm trots op mijn dalend ziekteverzuim op het werk.
Het kost me vaak heel veel moeite, maar ik probeer om niet uit te vallen. Met succes 🙌
De cijfers sinds ik bij AKSI vzw in Ulbeek startte:
2016: 20 dagen; vooral veel rugproblemen dat jaar na een zware val in januari met veel lumbago’s en knieproblemen tot gevolg; 3 periodes van 8, 10, 2 dagen buiten strijd
2017: 5 dagen in 2 periodes van 3 en 2 dagen
2018: 3 dagen
2019: 0,5 dag
2020: 0,5 dag
Dan zullen we maar hout vasthouden dat ook 2021 op dat vlak een goed jaar wordt!



Ik begrijp dan ook niet dat veel werkgevers mensen met een chronische aandoening liever niet in dienst nemen. Ik val onder de categorie "werknemer met een arbeidsbeperking" (zelf heb ik daar geen voordeel van, behalve dan een gratis abo van de Lijn, dat ik niet gebruik) én mijn werkgever krijgt korting op de sociale lasten (Vlaamse Ondersteuningspremie) om de momenten op te vangen dat het me wat minder gaat en er van de werkgever inspanningen verwacht worden. 

In ruil krijgen ze een gemotiveerde medewerker, die dus blijkbaar amper ziekteverzuim heeft, ondanks fysieke ongemakken. Lijkt me een win-win.

Dat ik 's avonds heel erg moe ben en in het weekend echt tijd nodig heb om te bekomen, daar heeft mijn werkgever geen last van.


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Neen, ik kijk niet boos!

Afbeelding
Ergens op het internet kwam ik deze tegen: There's a thin line difference between: Love and lust Self love and vanity Self esteem and ego Pride and arrogance Grit and stubborness Aspirations and greed Eating well and gluttony Empathy and sympathy   Knowing and understanding the difference is what differentiates knowledge and wisdom.     Vrij vertaald: Er is slechts een klein verschil tussen:   Liefde en lust Zelfliefde en ijdelheid Eigenwaarde en ego Trots en arrogantie Vastberadenheid en koppigheid Ambitie en hebzucht Goed eten en vraatzucht Empathie en sympathie Het kennen en begrijpen van het verschil is wat kennis en wijsheid onderscheidt. Even focussen op die ijdelheid.   Ik probeer me er niet te vaak aan te b ezondigen, aan ijdelheid. En, wie me goed kent, weet dat ik eigenlijk één en al zelfrelativering ben en er meestal geen moer om geef hoe ik erbij loop en wat “men” van me denkt. Ik loop 90% van de tijd casual gekleed rond (90% van mi
Meer lezen

Liften zonder snijden

Afbeelding
Wie me wat beter kent, weet dat ik meestal (of toch vaak) een kritische mens ben. En, wie me nòg beter kent, weet dat ik mijn best doe om me “wat te verzorgen”, zeker nu de 40 verder van me af is dan de 50. Geen buitensporige dingen… Redelijk gezond eten met veel kip en groenten, veel thee drinken, alcohol alleen in het weekend, bovenop de eigen scrubs en maskertjes zo’n 4x per jaar een professionele gelaatsverzorging, maandelijks de haren (thuis) laten knippen en (zelf) verven en aan het begin van de lente een kort zonnebankkuurtje om de winterblues te verdrijven. Cryostretto Tijdens één van mijn corona-wandelingen door Hasselt-Centrum viel mijn oog in de Hasseltse Kapelstraat op een nieuwe zaak: Cryostretto. Tegen de grote lichte raampartijen enkele opvallende voor&na-foto’s van kinnen, buiken en billen. Zichzelf-verzorgende-Cora wil dan dadelijk weten wat dat is, terwijl kritisch-denkende-Cora zoiets heeft van  “Yeah, right! Het zal wel zijn…”   Wat ik dan doe als die 2 het niet
Meer lezen

Mein Name ist "Fibromyalgie" (Christa Lunkenbein)

Afbeelding
Mein Name ist "Fibromyalgie" Wer mir diesen Namen gegeben hat, weiß ich nicht so genau. Ich bin ausgestattet mit Macht, List und Tücke und suche mir die Menschen aus, denen ich mit wahrer Freude und Begeisterung Schmerzen bereiten kann. Sie können sich nicht wehren, sind mir hilflos ausgeliefert. Jeden Tag kann ich mir neue Pein für meine Opfer ausdenken. Sind heute Schmerzen im ganzen Körper angesagt, so sind es morgen Herzklopfen, Magenschmerzen und viele andere Sachen. Mir sind da keine Grenzen gesetzt – noch nicht. Ich kann mit Freude zusehen, wie meine Opfer müde, abgespannt und steif aus ihren Betten aufstehen, wie Roboter einen Fuß vor den anderen setzen. So treibe ich sie den ganzen Tag vor mir her. Sie widersetzen sich mir neuerdings, nehmen hier ein Schmerzmittel, dort Rheumatabletten und immer häufiger auch Muskelentspanner, treiben Gymnastik und suchen einen Arzt nach dem anderen auf, wollen mich, die „Fibromyalgie“, überlisten. Sie wag
Meer lezen