Alternerend vasten

Jawel, ik heb ervoor gekozen om vanaf nu nog slechts één dag op de 2 te eten!

De andere dag zal ik enkel nog water en thee drinken en misschien gebruik maken van de toegestane eenheid alcohol ’s avonds.
Vandaag is mijn eerste dag zonder eten en al dadelijk krijg ik de verbaasde blikken en de vragen naar het waarom en de opmerkingen: “Dat is niet gezond, een mens moet minstens 3x/dag eten”.  Tja, ikzelf ben er momenteel – na het lezen van diverse wetenschappelijk onderbouwde artikels – toch wel van overtuigd dat een lichaam misschien niet elke dag moet eten en dat we misschien toch ook eens gebruik moeten maken van de reserves die ons lichaam helaas opbouwt voor “noodgevallen”. Neen, langer als 1 dag (t.t.z. 36 uur) doe je dat best niet, omdat je lichaam dan in “spaarstand” gaat en eigen spieren begint op te eten in de plaats van de vetreserves, die je bij de lang vasten ook gewoon terug bijkomt. Het zou dan ook NIET zorgen voor een jojo-effect, doordat het veel minder extreem is, dan het klinkt.

Deze vorm van alternerend vasten (één dag eten, één dag vasten) lijkt me alleszins iets wat geen kwaad kan, na het lezen van artikels over dit thema. Want, af en toe eens een bepaalde vorm van vastenperiode doormaken, dat is op zich niet zo vreemd, toch?! Ik ken mensen zat  na de winter een reinigende sapkuur, thee- of andere drinkkuur doen. Zelfs zonder te vasten had ik voorheen soms van die (weekend)dagen dat ik zo druk in de weer was dat ik pas om 18 u besefte dat ik nog niks gegeten had en ik ben daar echt niet van doodgegaan.

Een dag niet eten valt me ook niet zo zwaar, gezien ik me op het eten de dag erop verheug. En, ik hoef geen dingen te laten op die eetdagen: ik mag koolhydraten eten en eigenlijk alles wat ik gewoonlijk ook zou eten, zodat ik op eetdagen niet beperkt ben en dus geen “spelbreker” ben op feestjes omdat ik bepaalde voedingsmiddelen niet zou mogen.

Ondanks het voorspelde gewichtsverlies profileert het alternerend vasten zich niet als dieet, maar als een verandering in je mindset, als een levenswijze.

De eerste dag zonder eten heb ik dankzij liters thee en gekoeld water goed doorstaan, weliswaar met de hulp van suikervrije kauwgom voor de smaak en een (toegestaan) groentenbouillonnetje op de middag. Dat ik me vandaag misschien een beetje flauw voel, zou ik ook op een “eetdag” gehad hebben, gewoon omdat ik gisteren veel te laat ben gaan slapen. Ik heb geenszins het gevoel dat ik me nu op al wat eetbaar is moet gaan storten, noch denk ik dat er straks moeite mee ga hebben om eten te maken voor de kinderen. Wat niet wil zeggen dat ik niet uitkijk naar het eten van morgen. Sowieso al omdat er een feestdis gepland is, omdat mijn papa 70 wordt.

En, voor degenen die zich afvragen “waarom”… Wel, ik ben trots op mijn rookstop van bijna 300 dagen, maar kan niet langer leven met het lijf dat het me heeft opgeleverd. Ik heb geprobeerd om mijn lijf te aanvaarden zoals het is, om niet mee te buigen in de “mager-is-mooi”-hype en te gaan voor big is beautiful. Maar, heel eerlijk, dat lukt me gewoon niet. Ik heb alle kleren waar ik uitgegroeid was weggedaan en ben van maat 38 naar 40, van 40 naar 42, van 42 naar 44 gegaan. Maar, de teller stopt dus niet en we blijven lekker aandikken. Ik haatte het vroeger als ik boven de 60 kilo zat, wat ik teveel vond, ik vond de nabijheid van de 70 vreselijk en nu, nu zit ik bijna op 80. Fijn is dat niet en lekker zitten doet het ook niet. Dus, neen, ik heb genoeg van het “aanvaard-hoe-je-bent”, want zo ben ik gewoon niet. Ik ga dus na een 7-tal maanden van stilte gewoon opnieuw in de tegenaanval… in de hoop op een prettig en “normaal” gewicht, zonder overtollige kilo’s. En, als ik binnenkort terug in maat 38-40 zou passen, dan flikker ik met plezier alles wat groter is buiten…

Waarom-vasten-gezond-is.