Fase 3
Goh! Er is weeral een week voorbij... Een drukke week, vandaar dat het zo stil was.
Het was ook een week die qua gewicht weinig nieuws in petto had. Zoals vorige week gezegd ben ik vorig weekend maar liefst een ganse kilo bijgekomen. Die kilo heeft er een ganse week gezeten en er ging max. eens 100 gram vanaf, die er daags erop gewoon lekker zaten. :-(
Groot was dan ook mijn verbazing dat er vanochtend - nadat we gisteren voor Valentijn waren uit gaan eten - een 300 gram vanaf was. Maar, het leuke gewicht van 67-kilo-en-iets van 10 dagen geleden, daar zit ik dus nog lang niet aan. Om goed te zijn zou ik een fruit- of groentendag moeten inlassen, maar nu we eindelijk in de 2de fase van ons dieet bijna alles terug mogen eten, valt het me vreselijk zwaar om een ganse dag alleen maar fruit of groenten te knabbelen.
Gezien we volgende week aan "Fase 3" van ons dieet beginnen - een fase die eigenlijk de start is van hoe we ons alle dagen zouden moeten voeden, uitgebalanceerd en zonder overbodige balast - zit veel en spectaculair afvallen er eigenlijk niet meer in, maar ik geef nog niet helemaal op. neen, ik heb me voorgenomen om toch onder de 68 kilo te geraken, ook al geeft mijn lichaam al een ganse week dat het moeite heeft met die drempel.
Op zich ben ik al blij dat ik van de 73 kilo van medio december afgeraakt ben en ben ik nog blijer dat deze rookstop me geen 7 extra kilo's heeft gebracht, zodat alles wat ik tot nu toe afgevallen ben in mijn ogen extra telt :-)
En, dat ik na bijna 2 maanden nog steeds geen sigaret heb aangeraakt, daar ben ik bijzonder trots op. Vooral gezien ik de afgelopen week behoorlijk wat stress heb gehad rond de uitslag van een DNA-onderzoek dat mijn zus en ik in november hebben laten uitvoeren om borstkankergenen op te sporen. Rond diezelfde periode had mijn achternicht (die haar mama ook aan borstkanker verloren heeft, net zoals wij) in Duitsland ook het onderzoek laten doen. Sinds midden januari wist zij al dat ze één van de 3 borstkankergenen draagt en dus nu voor een preventieve amputatie zal moeten gaan.
Mijn zus en ik waren dus behoorlijk ongerust voor de uitslag van het onderzoek afgelopen week. En, ja, op dat moment heb ik heel even aan roken gedacht, maar het niet gedaan!
Groot was dan ook onze opluchting toen we hoorden dat we beiden genetisch in orde zijn, ook al hebben we een verhoogd risico.
Nu dat hoofdstuk afgesloten is - we hebben 3 maanden op de uitslag gewacht - en ik ook op dat vlak weet dat er me geen medische ingrepen te wachten staan, kan ik me terug helemaal 100% Cora voelen en vol overtuiging, rust en vertrouwen verder gaan op de ingeslagen weg: rookvrij en gezonder :-)
Ook wil ik onze coach, Tim Torfs, bedanken die me deze week zo fijn heeft gemotiveerd heeft met onderstaand berichtje.
Het was ook een week die qua gewicht weinig nieuws in petto had. Zoals vorige week gezegd ben ik vorig weekend maar liefst een ganse kilo bijgekomen. Die kilo heeft er een ganse week gezeten en er ging max. eens 100 gram vanaf, die er daags erop gewoon lekker zaten. :-(
Groot was dan ook mijn verbazing dat er vanochtend - nadat we gisteren voor Valentijn waren uit gaan eten - een 300 gram vanaf was. Maar, het leuke gewicht van 67-kilo-en-iets van 10 dagen geleden, daar zit ik dus nog lang niet aan. Om goed te zijn zou ik een fruit- of groentendag moeten inlassen, maar nu we eindelijk in de 2de fase van ons dieet bijna alles terug mogen eten, valt het me vreselijk zwaar om een ganse dag alleen maar fruit of groenten te knabbelen.
Gezien we volgende week aan "Fase 3" van ons dieet beginnen - een fase die eigenlijk de start is van hoe we ons alle dagen zouden moeten voeden, uitgebalanceerd en zonder overbodige balast - zit veel en spectaculair afvallen er eigenlijk niet meer in, maar ik geef nog niet helemaal op. neen, ik heb me voorgenomen om toch onder de 68 kilo te geraken, ook al geeft mijn lichaam al een ganse week dat het moeite heeft met die drempel.
Op zich ben ik al blij dat ik van de 73 kilo van medio december afgeraakt ben en ben ik nog blijer dat deze rookstop me geen 7 extra kilo's heeft gebracht, zodat alles wat ik tot nu toe afgevallen ben in mijn ogen extra telt :-)
En, dat ik na bijna 2 maanden nog steeds geen sigaret heb aangeraakt, daar ben ik bijzonder trots op. Vooral gezien ik de afgelopen week behoorlijk wat stress heb gehad rond de uitslag van een DNA-onderzoek dat mijn zus en ik in november hebben laten uitvoeren om borstkankergenen op te sporen. Rond diezelfde periode had mijn achternicht (die haar mama ook aan borstkanker verloren heeft, net zoals wij) in Duitsland ook het onderzoek laten doen. Sinds midden januari wist zij al dat ze één van de 3 borstkankergenen draagt en dus nu voor een preventieve amputatie zal moeten gaan.
Mijn zus en ik waren dus behoorlijk ongerust voor de uitslag van het onderzoek afgelopen week. En, ja, op dat moment heb ik heel even aan roken gedacht, maar het niet gedaan!
Groot was dan ook onze opluchting toen we hoorden dat we beiden genetisch in orde zijn, ook al hebben we een verhoogd risico.
Nu dat hoofdstuk afgesloten is - we hebben 3 maanden op de uitslag gewacht - en ik ook op dat vlak weet dat er me geen medische ingrepen te wachten staan, kan ik me terug helemaal 100% Cora voelen en vol overtuiging, rust en vertrouwen verder gaan op de ingeslagen weg: rookvrij en gezonder :-)
Ook wil ik onze coach, Tim Torfs, bedanken die me deze week zo fijn heeft gemotiveerd heeft met onderstaand berichtje.
Reacties
Een reactie posten