Stilaan wennen aan een "normaal" voedingspatroon...
Vandaag was het een "koolhydratendag" (in fase 2 wisselen dagen mét en zonder koolhydraten elkaar af) en hebben we voor het eerst sinds lang terug een aardappel gegeten.
Het dwaze is dat voor geen van ons beiden die aardappel écht gehoeven had. We vonden het best wel O.K. zo zonder aardappelen, rijst of pasta. Maar, om ons systeem terug stapsgewijs aan een normaler eetpatroon te laten wennen, moeten we dus stilaan terug opbouwen en daar hoort een aardappel bij.
We wegen ons nu dagelijks en bij mij gaat het wat op en af: de ene dag een kilo minder, daags erop weer eens 100 gram erbij. Maar, mijn wederhelft, die is serieus in dalende lijn bezig: van de 110 kilo Walter die ik eerst had, resten er nu slechts 98 :-) Eerlijkheidshalve dienen we er wel aan toe te voegen dat hij het roken niet helemaal kan laten en dus toch bijna dagelijks in stress-situaties zijn toevlucht zoekt bij de sigaret, daar waar ik het roken wel helemaal gelaten heb, maar wel wat moeite heb om het dieet. Af en toe heb ik gewoon zin in zo'n melba-toastje, waarvan we in de eerste dieetfase 4 per dag mochten eten, maar die nu niet meer op het menu staan. Ik vrees dat ik die een beetje als "nicotinevervanger" heb genomen.
Ik verlies dan misschien niet zo snel mijn gewicht (wat bij eerdere diëten trouwens ook nooit gelukt is, gezien mijn lichaam jarenlang minder dan 1000 kcal per dag kreeg aangereikt), maar de trend is alleszins dalend en ik voel me geweldig! Van de ellendige Cora die van september tot december sukkelde met de gezondheid is er geen spoor meer: vitaal en herboren, zo voel ik me. Nu ja, het blijft winter en tegen de avond is de vitaliteit meestal ook wel ver zoek, maar al bij al voel ik me een pak energieker en veel beter dan enkele weken geleden.
Mensen beginnen het ook aan me te zien dat er wat gewicht vanaf is. Zelfs collega's die me dagelijks zien, merken nu een verschil op. En ja, het doet deugd van terug gewoon een jeans en shirt uit de kast te kunnen nemen zonder me te moeten afvragen of het überhaupt nog past en of je mijn buik er niet té fel in ziet.
Ondertussen mogen we trouwens niet alleen zo nu en dan eens een boterhammetje of een aardappel, maar ook joghurt staat terug op de menu en dat ik ook heel erg aangenaam, want dat miste ik toch wel een beetje, zuivel.
Na 5 weken gaat het dus allemaal prima en zijn we over de helft. Nog enkele weken te gaan, waarin we hopelijk nog wat meer afvallen :-)
Het dwaze is dat voor geen van ons beiden die aardappel écht gehoeven had. We vonden het best wel O.K. zo zonder aardappelen, rijst of pasta. Maar, om ons systeem terug stapsgewijs aan een normaler eetpatroon te laten wennen, moeten we dus stilaan terug opbouwen en daar hoort een aardappel bij.
We wegen ons nu dagelijks en bij mij gaat het wat op en af: de ene dag een kilo minder, daags erop weer eens 100 gram erbij. Maar, mijn wederhelft, die is serieus in dalende lijn bezig: van de 110 kilo Walter die ik eerst had, resten er nu slechts 98 :-) Eerlijkheidshalve dienen we er wel aan toe te voegen dat hij het roken niet helemaal kan laten en dus toch bijna dagelijks in stress-situaties zijn toevlucht zoekt bij de sigaret, daar waar ik het roken wel helemaal gelaten heb, maar wel wat moeite heb om het dieet. Af en toe heb ik gewoon zin in zo'n melba-toastje, waarvan we in de eerste dieetfase 4 per dag mochten eten, maar die nu niet meer op het menu staan. Ik vrees dat ik die een beetje als "nicotinevervanger" heb genomen.
Ik verlies dan misschien niet zo snel mijn gewicht (wat bij eerdere diëten trouwens ook nooit gelukt is, gezien mijn lichaam jarenlang minder dan 1000 kcal per dag kreeg aangereikt), maar de trend is alleszins dalend en ik voel me geweldig! Van de ellendige Cora die van september tot december sukkelde met de gezondheid is er geen spoor meer: vitaal en herboren, zo voel ik me. Nu ja, het blijft winter en tegen de avond is de vitaliteit meestal ook wel ver zoek, maar al bij al voel ik me een pak energieker en veel beter dan enkele weken geleden.
Mensen beginnen het ook aan me te zien dat er wat gewicht vanaf is. Zelfs collega's die me dagelijks zien, merken nu een verschil op. En ja, het doet deugd van terug gewoon een jeans en shirt uit de kast te kunnen nemen zonder me te moeten afvragen of het überhaupt nog past en of je mijn buik er niet té fel in ziet.
Ondertussen mogen we trouwens niet alleen zo nu en dan eens een boterhammetje of een aardappel, maar ook joghurt staat terug op de menu en dat ik ook heel erg aangenaam, want dat miste ik toch wel een beetje, zuivel.
Na 5 weken gaat het dus allemaal prima en zijn we over de helft. Nog enkele weken te gaan, waarin we hopelijk nog wat meer afvallen :-)
Reacties
Een reactie posten