Dag 3
Ik heb geen behoefte om te roken en heb totaal geen zin in een sigaret (ik heb thans nog steeds enkele sigaretten in mijn laatste pakje in mijn handtas zitten). Maaaaaaaaar - eerlijk is eerlijk - ik merk toch wel dat mijn humeur behoorlijk wat ups en downs kent (vrij extreem zelfs): mijn ochtendhumeur is meer uitgesproken en ik kan overdag best wel wat last hebben van een kort lontje.
Bij deze dus mijn oprechte excuses aan iedereen die ik afblaf.
Het is ook wel een behoorlijke ontwenning:
Voor wat het eten betreft is het zo dat het Momentum-dieet niet echt een probleem vormt voor mij/ons, maar eerder voor onze omgeving. Het is dan ook een bizarre vaststelling dat mensen medelijden hebben met ons omwille van iets waar we zelf bewust voor gekozen hebben en ook samen voor gaan.
Toen we vandaag op een familiefeestje bij mijn ex-man passeerden werd er opgekeken dat we geen glaasje bubbels wilden, dat we de taart hebben laten passeren, dat de broodjes krabsalade nu even niet aan ons besteed zijn en dat we zelfs geen sigaret gingen roken. Gewoon een plat watertje was voldoende voor ons, maar het is vrij moeilijk om daar begrip voor te krijgen. Ook denken mensen dan verkeerdelijk dat wij "niks eten" (gewoon omdat we op dat moment niet mogen/willen eten wat zij eten), terwijl we vlak voor vertrek ons soepje en onze toastjes hadden gegeten en we eens thuis direct creatief aan de slag zijn gegaan met venkel, Chinese kool, champignons, lente-ui, verse kruiden en een 100 gram-biefstukje.
Met de 6 eetmomenten per dag is het zelfs zo dat we in het weekend moeten opletten dat we met ons drukke leven geen eetmoment overslaan en dat we onze timings een beetje respecteren, want dat is in de praktijk niet altijd even simpel.
Ook is het niet altijd even praktisch om ten volle deel te nemen aan je gewone sociale leven. Toen een collega gisteren op de kerstmarkt voor mij en 2 andere collega's een broodje braadworst wilde trakteren voor haar verjaardag (ik had mijn salade, tomaatjes, komkommer en scampi mee en kon deze dan samen met hen op een bankje nuttigen, dus geen probleem voor mij), moesten we last-minute het plan aanpassen omdat de stad omwille van de 1ste soldendag gisterenmiddag met de wagen zeer moeilijk bereikbaar was en we slechts een beperkte middagpauze hebben. We reden dus een dorp verder naar een kebab-zaak. Tja, dan sta je daar dus met je tupperwaredoosjes gevuld met sla, komkommer, tomaat, zero-calorie-dressing en scampi en moet je in een horecazaak vragen of je dat daar ter plaatse mag opeten. Ik was gegeneerd en had het slaatje dan willen houden tot op het werk, maar mijn collega heeft in mijn plaats dan maar gevraagd of ik mijn meegebrachte eten daar mocht opeten. (Gelukkig kende de uitbater me nog van vroeger en had hij er niet echt een probleem mee.)
's Avonds tijdens het bioscoopbezoek een appel naar binnen smokkelen en een fles van de "fatburn-drank"- die we wél mogen drinken - als "special treat" om het weekend in te zetten, was ook niet zo evident. Al bij al dus een vrijdag met behoorlijk wat uitdagingen.
Ook willen mensen ons met de allerbeste bedoelingen "iets goeds doen". Volgende week woensdag heb ik hier thuis "cavaklets" (want koffie komt er niet aan te pas :-) ) met enkele vriendinnen. Die cavaklets start om 14 u en zal allicht rond 17 u gedaan zijn. Concreet wil dat zeggen dat ikzelf dan (na mijn lunch) aan het plat water zit en om 16 u aan de bouillon met toast. Ik vind het niet erg dat mijn vriendinnen hier thuis cava drinken en genieten van lekkere hapjes (iedereen brengt wat mee en ik zorg zelf ook voor lekkers). Je krijgt dan super-goedbedoelde vragen van bezorgde vriendinnen ("Als ik iets maak met enkel vlees/vis/gevogelte en groenten mag je daar om 15u dan iets van eten?"), die ermee inzitten dat ik gekozen heb om niet actief te participeren aan hetgeen zij zullen eten en drinken, maar dat ik me strikt en zonder compromissen aan het dieet hou, ook qua timing en bereiding. Als ik het toch moeilijk zou krijgen dan kies ik voor een komkommer of eens uitzonderlijk een kop ongezoete thee (die ik momenteel enkel bij het ontbijt drink). Ik wil nu eenmaal van die 10 kilo af en dat zal me niet lukken als ik de eerste 3 (strenge) weken al dadelijk begin met te zondigen tegen de principes van het dieet. Mijn doel is om te slagen en daar heb ik wel wat voor over.
Mijn wederhelft heeft het momenteel wat moeilijker: zowel de verminderde calorie-inname als de nicotine-stop spelen hem parten. En, dat hij zich niet mag wegen, daar veegt hij zijn voeten aan en weegt zich dus toch. Voor mij werkt dat vrij demotiverend, want hij wéét van zichzelf dat hij al 3 kilo kwijt is op evenveel dagen, terwijl hij zogezegd aan mij geen verschil ziet en ik écht eraan wil weerstaan om me te gaan wegen om hem te bewijzen dat ik ook ben afgevallen. Ik weeg me dus niet... en wacht geduldig tot de bodyscan tijdens het coachinggesprek volgende week.
Zo, bijna tijd voor mijn 6de eetmoment van de dag...
Bij deze dus mijn oprechte excuses aan iedereen die ik afblaf.
Het is ook wel een behoorlijke ontwenning:
- afkick van nicotine
- afkick van cafeïne (cola light)
- afkick van vetten
- afkick van suikers
Voor wat het eten betreft is het zo dat het Momentum-dieet niet echt een probleem vormt voor mij/ons, maar eerder voor onze omgeving. Het is dan ook een bizarre vaststelling dat mensen medelijden hebben met ons omwille van iets waar we zelf bewust voor gekozen hebben en ook samen voor gaan.
Toen we vandaag op een familiefeestje bij mijn ex-man passeerden werd er opgekeken dat we geen glaasje bubbels wilden, dat we de taart hebben laten passeren, dat de broodjes krabsalade nu even niet aan ons besteed zijn en dat we zelfs geen sigaret gingen roken. Gewoon een plat watertje was voldoende voor ons, maar het is vrij moeilijk om daar begrip voor te krijgen. Ook denken mensen dan verkeerdelijk dat wij "niks eten" (gewoon omdat we op dat moment niet mogen/willen eten wat zij eten), terwijl we vlak voor vertrek ons soepje en onze toastjes hadden gegeten en we eens thuis direct creatief aan de slag zijn gegaan met venkel, Chinese kool, champignons, lente-ui, verse kruiden en een 100 gram-biefstukje.
 |
| (Venkel, Chinese kool, champignons, lente-ui en biefstuk) |
Met de 6 eetmomenten per dag is het zelfs zo dat we in het weekend moeten opletten dat we met ons drukke leven geen eetmoment overslaan en dat we onze timings een beetje respecteren, want dat is in de praktijk niet altijd even simpel.
Ook is het niet altijd even praktisch om ten volle deel te nemen aan je gewone sociale leven. Toen een collega gisteren op de kerstmarkt voor mij en 2 andere collega's een broodje braadworst wilde trakteren voor haar verjaardag (ik had mijn salade, tomaatjes, komkommer en scampi mee en kon deze dan samen met hen op een bankje nuttigen, dus geen probleem voor mij), moesten we last-minute het plan aanpassen omdat de stad omwille van de 1ste soldendag gisterenmiddag met de wagen zeer moeilijk bereikbaar was en we slechts een beperkte middagpauze hebben. We reden dus een dorp verder naar een kebab-zaak. Tja, dan sta je daar dus met je tupperwaredoosjes gevuld met sla, komkommer, tomaat, zero-calorie-dressing en scampi en moet je in een horecazaak vragen of je dat daar ter plaatse mag opeten. Ik was gegeneerd en had het slaatje dan willen houden tot op het werk, maar mijn collega heeft in mijn plaats dan maar gevraagd of ik mijn meegebrachte eten daar mocht opeten. (Gelukkig kende de uitbater me nog van vroeger en had hij er niet echt een probleem mee.)
's Avonds tijdens het bioscoopbezoek een appel naar binnen smokkelen en een fles van de "fatburn-drank"- die we wél mogen drinken - als "special treat" om het weekend in te zetten, was ook niet zo evident. Al bij al dus een vrijdag met behoorlijk wat uitdagingen.
Ook willen mensen ons met de allerbeste bedoelingen "iets goeds doen". Volgende week woensdag heb ik hier thuis "cavaklets" (want koffie komt er niet aan te pas :-) ) met enkele vriendinnen. Die cavaklets start om 14 u en zal allicht rond 17 u gedaan zijn. Concreet wil dat zeggen dat ikzelf dan (na mijn lunch) aan het plat water zit en om 16 u aan de bouillon met toast. Ik vind het niet erg dat mijn vriendinnen hier thuis cava drinken en genieten van lekkere hapjes (iedereen brengt wat mee en ik zorg zelf ook voor lekkers). Je krijgt dan super-goedbedoelde vragen van bezorgde vriendinnen ("Als ik iets maak met enkel vlees/vis/gevogelte en groenten mag je daar om 15u dan iets van eten?"), die ermee inzitten dat ik gekozen heb om niet actief te participeren aan hetgeen zij zullen eten en drinken, maar dat ik me strikt en zonder compromissen aan het dieet hou, ook qua timing en bereiding. Als ik het toch moeilijk zou krijgen dan kies ik voor een komkommer of eens uitzonderlijk een kop ongezoete thee (die ik momenteel enkel bij het ontbijt drink). Ik wil nu eenmaal van die 10 kilo af en dat zal me niet lukken als ik de eerste 3 (strenge) weken al dadelijk begin met te zondigen tegen de principes van het dieet. Mijn doel is om te slagen en daar heb ik wel wat voor over.
Mijn wederhelft heeft het momenteel wat moeilijker: zowel de verminderde calorie-inname als de nicotine-stop spelen hem parten. En, dat hij zich niet mag wegen, daar veegt hij zijn voeten aan en weegt zich dus toch. Voor mij werkt dat vrij demotiverend, want hij wéét van zichzelf dat hij al 3 kilo kwijt is op evenveel dagen, terwijl hij zogezegd aan mij geen verschil ziet en ik écht eraan wil weerstaan om me te gaan wegen om hem te bewijzen dat ik ook ben afgevallen. Ik weeg me dus niet... en wacht geduldig tot de bodyscan tijdens het coachinggesprek volgende week.
Zo, bijna tijd voor mijn 6de eetmoment van de dag...
Reacties
Een reactie posten