Verleidingen...

Vandaag ben ik me ervan bewust geworden hoeveel zoetigheid er bij ons op kantoor te grabbel ligt: suikerbonen omdat een collega bevallen is, een reep chocolade en een doos pralines van een leverancier, snoepjes van een leverancier, speculaas, enz. Gelukkig waren er amper jarigen, want anders had ik daar allicht nog wat taart aan kunnen toevoegen.

Ik ben eigenlijk geen écht "zoete", ook al moet ik toegeven dat die grote speculazen best wel mijn ogen uitstaken vandaag. Die chocolade en suikerbonen, dat viel nog mee. Allicht omdat het voor mij nu de verkeerde periode van de maand is: binnen 3 weken zou het er allicht anders hebben uitgezien, als ik aan mijn maandelijkse PMS-week was toe geweest en plots wél gelijk een echte chocolade-liefhebber elk stuk chocolade in de wijde omtrek naar binnen kan werken.

Het koken voor de kinderen is ook niet altijd even simpel, hoewel de kroost zelf al heeft vastgesteld dat ze geweldig lekker eten krijgen, nu wij diëten. Jaja, ik kook alleen maar hun lievelingskost en zorg ook nog voor een puddinkje achteraf. Ze zijn dus best wel tevreden. Dat ik alleen voor hun lievelingskost zorg is omdat ik zelf niet kan proeven tijdens het koken en me dus aan de risicoloze klassiekers hou. Uiteraard gooi ik niet graag eten weg en verkies ik eten waarvan ik quasi zeker ben dat ze het allemaal opeten. Normaalgezien offeren wij ons op om restjes te eten, wat allicht gedeeltelijk er mee voor gezorgd heeft dat we aan het bijkomen waren. Het is ook niet altijd gemakkelijk om nu eens voor 2, dan voor 4, dan voor 6 en zelfs voor 8 personen (waarvan het merendeel opgroeiende kinderen/pubers) te moeten koken: het lijkt soms wel een grootkeuken thuis en ik durf me al eens "mispakken" aan bepaalde hoeveelheden...

Deze avond waren het vooral de chipolata-worstjes en de puree die er geweldig heerlijk uitzagen, terwijl wij aan de kipfilet met wokgroenten zaten. Het onze was ook heerlijk, laat daar vooral geen twijfel over bestaan! Maar, als je al een dikke week geen brood, pasta, aardappelen, sauzen, chocolade, zoetigheden, bewerkt voedsel en andere dikmakers hebt gegeten, dan merk je toch dat het "gemis" naar sommige smaken wel eens de kop durft opsteken. In mijn geval vooral als ik aan het koken ben voor anderen.

Niet dat ik de behoefte heb om me aan een complete vreetbui over te geven, maar  één vers (rozijnen)broodje met gouda-kaas op een vleugje boter zou nu toch wel smaken. Neen, niet omdat ik honger heb, want dat is nog steeds niet het geval. Maar gewoon omdat ik besef dat Fase 1 van ons dieet nog 2 weken duurt. En, Fase 2 is wel iets losser, maar toch nog steeds strikt. Ik besefte dus vandaag dat het toch nog enkele weken zal duren eer er eens een kleine zonde mag. Want, we diëten niet om zelf onze inspanning te boycotten, zodat ik me tot nu toe echt voor 100% aan het dieet heb gehouden, zonder ook maar één enkele afwijking.

Tijdelijk train ik me dus verder in het weerstaan aan doopsuiker, aan chocolade, aan snoepjes, aan speculaas en aan eventuele taarten die in de bedrijfskeuken uitgestald zullen staan om te proberen me te verleiden...