Een zonnige zondag...

Ik ben niet zo iemand die als de zon schijnt spontaan naar buiten trekt om te gaan wandelen en te genieten van het mooie weer en de natuur. Natuurlijk, als de kinderen thuis zijn, dan ben ik al eerder geneigd om iedereen naar buiten te sleuren en de natuur in te trekken, maar in m'n eentje geniet ik eerder van achter mijn woonkamervenster van het mooie weer.

Sowieso, als ik alleen ben heb ik al een écht goede reden nodig om de deur uit te komen, gewoon omdat ik er enorm van geniet om alleen thuis te zijn en (huishoudelijke) dingen te doen, die ik al lang wilde doen, maar waar ik nooit toe kom. Dit weekend ben ik dus alleen, met een man die aan de andere kant van de Grote Plas aan het werken is, terwijl het hier vandaag het prachtigste winterweer is: koud, maar ook niet té, staalblauwe lucht, een verwarmende intense zon en geen zuchtje wind. Zonde dus om binnen te blijven, ook al had ik dingen zat die ik vandaag wilde doen.

Het dilemma was dan ook groot: thuis blijven en de strijk afwerken, thuis blijven en de salontafel opschuren en opnieuw beitsen, thuis blijven en stofzuigen, thuis blijven en in de zetel leuke films kijken... of voor de deur gaan richting stad, waar het Nieuwjaarsreceptie was op de Grote Markt?
Het thuisblijven begon toch wel behoorlijk verleidelijk te worden, zodat ik gauw mijn papieren die ik nog bij het ziekenfonds moest gaan insteken heb klaargemaakt en deze "dringende taak" dan maar als reden heb genomen om tóch buiten te moeten komen.

Wat heb ik daar géén spijt van! Het was zalig: dikke sjaal aan, zonnebril, koptelefoon op en de Bee Gees goed luid:


Met een serieus tempo ben ik dan ook op-en-af naar de stad gewandeld, zodat ik mijn portie sport en vitamine-D ook weer gehad heb. Tijdens mijn stop op de Grote Markt had ik me goed voorzien voor de Nieuwjaarsreceptie en had een had ik een fles lekkere "Burner" mee (een 0% sportdrankje, die vetverbranding stimuleert en die we mogen drinken) en een thermosje kruidenthee, zodat ik ook wat kon opwarmen. Het deed me niks dat iedereen rondom mij aan de cava was.

Op terugweg met de zon op mijn gezicht kon ik gewoon niet anders dan breedlachend over straat te huppelen. Nadat ik me 4 maanden slecht en futloos gevoeld heb doet het zo'n deugd om terug energie en kracht te voelen, zeker als de zon schijnt...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Neen, ik kijk niet boos!

Liften zonder snijden

Mein Name ist "Fibromyalgie" (Christa Lunkenbein)